Στην Πλατεία οι περιπατητές

 

   Γιάννινα,1950,Κεντρική Πλατεία,ράθυμοι περιπατητές,στην  κλασσική βόλτα.Κινηση,χλαλοή,ζωή.Στο βάθος,το Μιτσικέλι, αυτοκρατορικό,αγέρωχο και  σιωπηλό σαν πρίγκηπας μονάχος... 

...Ράθυμοι  περιπατητές, 

χωρίς βιάση καμία,

για τ' αύριο λένε και το χτες, 

 στην κεντρική πλατεία. 

"Τσιμέντα Όλυμπος" ψηλά, 

"Φίλιπς", "Ζορμπάς" πιο κάτω. 

Λεωφορεία στη σειρά,

κι όμοια με σκήτες του Άθω,

δύο περίπτερα,με τα

ρολά κατεβασμένα. 

(Να 'ναι γιορτή; Να 'ν' Πασχαλιά; 

Και τα 'ναι αμπαρωμένα;)

...................................... 

Όλα, σφαχτάρια έναν καιρό

στου Χρόνου το τσιγκέλι 

θα κρεμαστούν, και μόνο ορθό

θα  'ναι το Μιτσικέλι

τ' απέθαντο, τ' αγέραστο

που στέκεται στο βάθος 

αμίλητο  κι  αγέλαστο

σαν πρίγκηπας μονάχος. 

ά. -1 Οχτώβρη του 2012

 

 

 

 

Στην παγωμένη βάρκα ο Γιαννιώτης

 

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1950.Παμβώτιδα.Ένας Γιαννιώτης,  ποζάρει μες στην παγωμένη βάρκα.... 

 

Στέκει ο Γιαννιώτης ο καλός

στην παγωμένη βάρκα, 
και στο γαϊτανοφρύδι του 
στην κρουσταλλένια του άρπα

παίζει ζεϊμπέκικα ο βοριάς.

Ο Χρόνος θα ζυγώσει
και στο βαρύ του το χορό
αργά-αργά θα λειώσει

 πάγο και ξύλα και νερό,

ρούχα, κορμί και χιόνι

και φρύδι-γαϊτανόφρυδο

και βάρκα και τιμόνι...

Άγγελος 
30 Σεπτέμβρη του 2012

Στην Πλατεία η μπάντα του δήμου

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1930.Η μπάντα του δήμου κατεβαίνει την Πλατεία..  
 

Νάτοι στο δρόμο οι μουσικοί,

νάτη του δήμου η μπάντα !
Διαβήκανε καμαρωτοί,
μια μέρα του '30...     

Διαβήκαν κι έχουνε χαθεί

στη  λήθη και στο χρόνο,

μα το γοργό τους "ντο-ρε-μί"

 έμεινε εκεί στο δρόμο,   

κι ογδόντα χρόνους αντηχεί
στην άσφαλτο  ακόμα,
τρίζει η Πλατεία  την αυγή

κι ο Κουραμπάς το γιόμα, 

τρίζουν οι πόρτες  το πρωί

και των καταστημάτων :

" -Περνάει, ακούστε, η μαγική

μπάντα των ασωμάτων. 
 

Άγγελος 

30 Σεπτέμβρη του 2012

Στη Ντουραχάνη μπροστά, ο βαρκάρης

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1920. Βαρκάρης με τη βάρκα του, μεταφέρει τρεις  πιστούς, απ' τη Ντουραχάνη στα Γιάννινα...

Βαρκάρης μες στη βάρκα του 
μπροστά στη Ντουραχάνη, 
τρεις νοματαίους κουβαλά 
και λάμνει μάνι-μάνι. 

Οι τρεις Χριστό κοινώνησαν 
ψηλά στο μοναστήρι, 
η βάρκα το γλυκό νερό 
και των ανθών τη γύρη, 

κι  αυτός, σαν Οδυσσέας, ορθός 
πλάι στο ψηλό κατάρτι,  
το φτεροκόπι των πουλιών,
τον ήλιο και τον μπάτη... 

Άγγελος 
29 Σεπτέμβρη του 2012

Στη Σκάλα η χειράμαξα

 


Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1980. Σκάλα. 
Χειράμαξα ..στη σύνταξη, αγναντεύει το Μιτσικέλι και θυμάται... 


Την Πλάση μια και δυο και τρεις, 
εσήκωσε η χειράμαξα,  
η  λαίδη της υπομονής,
του τίμιου ιδρώτα η άνασσα. 

 Βρυσούλα-Αηδόνι-Κουρμανιό,
 Πλατεία-Κάστρο-Πέραμα ,
σούρουπο,γιόμα, πρωινό,
απόγιομα, ξημέρωμα,

το δρομολόι της μιας δραχμής 
τ' αγάπησε, το τίμησε
κι εντέλει, τρεις καραγωγείς 
-νέοι όλοι- νεκροφίλησε. 
 ...........................................
Τώρα στη Σκάλα ολημερίς, 
με του Νοτιά το φίλημα,
τα πήγαιν'-έλα μιας ζωής 
μετράει στο ηλιοβασίλεμα... 

Τρίζει η παλιά της, η σκεβρή
καρότσα, καθώς σέπεται.
"Θα 'ναι η βροχή κι  οι κεραυνοί 
στο Μιτσικέλι" σκέφτεται... 

Άγγελος 
27 Σεπτέμβρη του 2012

Στο Δημαρχείο μπροστά, το πόπολο

 

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1944.Λίγο μετά την απελευθέρωση. 

Πορεία αντιφασιστική, συμπολιτών μας,μπροστά στο Δημαρχείο.    

Κανείς τους δεν μπορεί να φανταστεί, πόσο πολύ θα υποφέρουν  οι επίγονοι, μετά από 70 σχεδόν χρόνια...

Περνάει το πόπολο, εν-δύο 

-δύσκολες κι άγριες οι ημέρες-

απόξω από το Δημαρχείο, 

με σηκωμένες τις παντιέρες. 

Θά 'ρθουν -κι ετούτοι ας μην το ξέρουν- 

μέρες πιο δύσκολες ακόμα 

κι  οι επίγονοι θα υποφέρουν 

και σε βαθύ θα υπνώττουν κώμα 

κι ο δήμαρχος κι ο κυβερνήτης 

κι οι ποιητές κι οι προφεσόροι. 

Και στο χιονιά, ο λαός, σπουργίτης 

και στο βαρύ το ξεροβόρι, 

έρμος, σακάτης, μαργωμένος, 

ημιθανής θα πεταρίζει 

και χρόνια εφτά ο ουρανός κλεισμένος,

αίμα και δάκρυ θα χιονίζει. 

Άγγελος  

26 Σεπτέμβρη του 2012-παραμονές της ψήφισης των νέων σφαγιαστικών, αντιλαϊκών μέτρων

Στον καφενέ του Ανίκα

Στη φωτογραφία : Γιάννινα 1960.Στον καφενέ του Ανίκα ! 


 Ιδού κι ο μέγας καφενές,
ο καφενές του Ανίκα
που  'χε  ευωδίαν ο  καφές
κι ο οίνος άλλη γλύκα .

Σήκωνε ο Ανίκας τα πανιά,
τα φούσκωνε  ο ζύθος  
κι αρμένιζε για τα βουνά 
το μαγαζί σα μύθος. 

-Βίρα τις άγκυρες , παιδιά, 
για την Αγία Ζάλη 
κι άμα γυρίσουμε ταχιά 
βίρα ξανά και  πάλι.... 


Άγγελος 
16 Σεπτέμβρη του 2012

Το σπίτι στ' Αρχιμανδρειό

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1960.Παλιό σπίτι, διακοσίων σχεδόν ετών, προτού το σαρώσει το γκρέιντερ, στο Αρχιμανδρειό.
Τότε που ακόμα τα σπίτια  είχαν -κι επέβαλλαν- χαρακτήρα, ήθος  και, κυρίως πολιτισμό... 


Το σπίτι στ' Αρχιμανδρειό 
αφέντη Τούρκο είχε                    
κι απέ Γιαννιώτη κι Οβριό.          
Διακόσια χρόνια εκείθε

είδε πεντάλφα και σταυρό, 
βαγγέλιο  και  κοράνι, 
είδε και γκρέιντερ, χίλια δυο 
συντρίμμια να το κάνει. 

......................................
Οπού 'χε πάνω στη σκεπή 
 φεγγάρι-καμινάδα, 
απλώνουνε στον δεύτερο
γιάπηδες τη μπουγάδα,

κι οπού  'χε τα ματάκια του 
παράθυρα στον ήλιο,   
κάφροι καρφώνονται να ειδούν 
την Τσουκαλά τη Μπήλιω.


Άγγελος 
14 Σεπτέμβρη του 2012

Στη Σκάλα οι κυράδες

 Στη φωτογραφία : Γιάννινα,1940.Σκάλα.Γυναίκες πλένουν στα νερά της λίμνης τα χράμια και τα μάλλινα που γιομίζουν με τ' άρωμα του βοριά και των πλατανόφυλλων, για να μοσχοβολήσουν έπειτα τους οντάδες  και τους χωτζιαρέδες , έτσι που γλυκά  ζαλισμένοι οι τσατμάδες  να γείρουν στις πόρτες για να στείλουν να χυθεί ο καημός τους  έξω στον ήλιο και στα βουνά...

Στη Σκάλα πλένουν οι κυράδες 

τα χράμια και τα μάλλινα. 

Τ' αρωματίζουν οι βοριάδες. 

Μοσχοβολάν' κυκλάμινα 

οι χωτζιαρέδες κι οι οντάδες
κι ήλιο και πλατανόφυλλα.
Γέρνουν απ' τη γλυκιά, οι  τσατμάδες ,
ζαλάδα, στα πορτόφυλλα,   



και πλημμυρίζει το μεϊντάνι 
τ'  ασύχαστο και τ' άπονο  

με το 'κατόχρονο πλατάνι,
απ' το βαρύ παράπονο:



"να 'μουν αηδόνι σε κορφούλα
απάνω στην Ολύτσικα,
να τραγουδήσω μιαν αυγούλα
εκείνη που λιμπίστηκα !"

Άγγελος 
14 Σεπτέμβρη του 2012

Στη λίμνη οι κρεμασμένοι

 Στη φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα : Γιάννινα, Μάρτης του 1944.Λίμνη.
Δυο κρεμασμένοι απ' τους γερμανούς κατακτητές, Γιαννιώτες...

Μια οργιά απ' τα χείλη της αβύσσου 
πισθάγκωνα δεμένοι, ολόρθοι,
προσμένουνε του Παραδείσου 
να πάρουνε το πασαπόρτι ... 

Με δάκρυ εχάθηκαν στο μάτι. 
Σίγουρα αρχάγγελοι θα γίνουν. 
Θα  'ρχονται, άμα διψούν, νεράκι 
απ' τη Ντραμπάτοβα να πίνουν... 



Άγγελος  
13 Σεπτέμβρη 2012

Στο παζάρι στα Γιάννενα

 Στην κλασσική  φωτογραφία του μεγάλου Ηπειρώτη φωτογράφου Κώστα Μπαλάφα: Γιάννινα, 1940. Στο παζάρι.

Περνάει μονάχος στο παζάρι
μέλανας κίονας δωρικός
χιόνι κι αγέρας και λιθάρι
κι ίσκιος αυτοκρατορικός.

Τον  "σημαδεύει" ο φωτογράφος,
τον κάνει μνήμη φωτεινή
 και δεν τον είναι πια μονάχος
κι ας μοναχός του περπατεί...


άγγελος  

Στην Καραβατιά ο αρκουδιάρης

   

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, δεκαετία του '60.Καραβατιά. 
Ο γύφτος-αρκουδιάρης με το ντέφι στα χέρια.
Το πλήθος με την περιέργεια στα μάτια.Η αρκούδα με το χαλκά  και τον πόνο στην ψυχή....Το κλαρί, δεξιά στο πλάι, που βλέπει και νιώθει...   


 Σούζα η άμοιρη  στο γύφτο
στέκεται στα πισινά της.
Ως και το μπουρί στον τοίχο
 -θαρρείς- χαχανίζει, αλιά της.

Μοναχό κλαρί, στο πλάι,
μελετάει τα  δάκρυά της  
κι ως τη ρίζα το πονάει   
ο βαρύς, σφιχτός  χαλκάς της... 


Άγγελος 
8 Σεπτέμβρη του 2012

Μιναρές ορφανεμένος

 Στη φωτογραφία : Γιάννινα,1930.Σκάλα.Οι βάρκες με τ' άσπρα  πανιά, ωσάν περιστεράκια μες στη λίμνη. Ο μιναρές στο βάθος, ορφανεμένος κι ολομόναχος πια, με τα μαρσαρίσματα -σήμερα- απ' τα κάμπριο να ταράζουν τη γαλήνη του...


Πανάκια ταξιδιάρικα 
περιστερές στη λίμνη, 
χείλια παραπονιάρικα
το χρόνο και τη μνήμη 

πικρόν να φκιάνουν  αμανέ 
για τον φτωχό στο βάθος 
ορφανεμένον μιναρέ 
που απόμεινε μονάχος . 
 ........................................
Εκεί που  'πεφτε  τ'  άγριο 
τ'  Αλη-Πασά το βλέμμα, 
μαρσάρουνε τα κάμπριο 
κι οι  μνήμες στάζουν αίμα. 


Άγγελος 
9 Σεπτέμβρη του 2012

Στη Σκάλα οι μικροί ψαράδες

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, δεκαετία του '40.Λίμνη, περιοχή Σκάλας.

Μικροί ψαράδες.Ο ένας, δεξιά, με το καλάμι ορθωμένο, μοιάζει να

ψαρεύει ψηλά στους ταφτάδες του αιθέρα, πρόσωπα και μνήμες 

απ' τον καιρό των προπατόρων... 

Ψαρεύουν οι μικροί ψαράδες, 

άλλος στης λίμνης το νερό 

κι άλλος στου αιθέρα τους ταφτάδες 

στων προπατόρων τον καιρό.

Άλλος εφτά δρομίτσες πιάνει, 

άλλος κυπρίνο πήχες δυό 

κι άλλος του Πύρρου το στεφάνι 

και τον Ιουστινιανό. 

-Πες μας, τι βλέπεις στον καιρό μας, 

προφήτη κι αυτοκράτορα ; 

-Βλέπω να σέρνεται ο αιώνας 

ζητιάνος μες στην αγορά 

 

 

μπροστά στον έμπορα το Γιούδα*

να κατεβάζει το βρακί, 

να παίρνει πέντε-δέκα σκούδα 

και να του δίνει την ψυχή.  

Βλέπω κι εσάς που ακολουθάτε,
νέοι -ξυπόλυτοι- όλο οργή ,
γυμνό  το  Γιούδα  να  κρεμάτε
και να  χαράζετε άλλη αρχή

στον άνεμο και στο λιθάρι
 στο δίκιο και στον κεραυνό
και στου λαού  τ'  αλφαβητάρι
το ξεχασμένο από καιρό."  

Γιούδας=Ο Ιούδας

Άγγελος 

9 Σεπτέμβρη του 2012
 

Singer, η μαύρη αρτίστα των Τζουμέρκων και της Καλούτσιανης

 

Στη φωτογραφία : η ...χειρο-ποδο-κίνητη ραπτομηχανή Singer tης μάνας μου. 

Η μαύρη αρτίστα των Τζουμέρκων και της Καλούτσιανης. 

Έραψε, απ' το 1938 ως το 1995 που σίγησε, ..τα μισά Τζουμερκοχώρια 

και ..τη  μισή Καλούτσιανη !

   

Μιάμιση οργιά απ' το ταβάνι

κι  από  το πάτωμα μισή,

στο  χρυσαφί σου  το  καφτάνι,

αρτίστα μ' άσωστη φωνή,  

 

μαύρη -κατράμι!- σαν το λύκο

μ' ένα άσπρο δόντι σαν σπαθί,

σαράντα χρόνους πλάι στο γίκο

στην καμαρούλα τη στενή,   

 

γλυκά ετραγούδαγες και πρίμα

γιόμα, πρωί και δειλινό

κι έκανες τους χασέδες ντύμα

να καμαρώνει το χωριό.      

Κι  ωσάν  κι  εσένα,  που να εμέτρα

με  το  βελόνι  το ρυθμό

γοργά,  τεχνίτρα  στα Τζουμέρκα

δεν  είδαν  δεύτερη, θαρρώ.   

 

Έντυσες πάππο και πατέρα

 για το ταξίδι το μακρύ

-ο ένας έφυγε μ' αγέρα

κι ο άλλος μ' ήλιο και Λαμπρή-   

 

να ντύσεις θα 'θελα κι εμένα

με κόκκινο πουκάμισο

άστρο τα ουρί τα μισεμένα

να με περνούν στην άβυσσο,   

 

μα, ράφτρα πλέον του Παραδείσου

τον Πλάστη η μάνα υπηρετεί

και σου αγκυλώνεται η ψυχή σου

σαν δεις στον ύπνο σου  κλωστή.

Σε τρώει στο υπόγειο, το μαράζι   
με το βελόνι σου μαζί. 
Μετράς της ερημιάς το αγιάζι 
και καρτεράς τον παλιατζή.



22 Αλωνάρη του 2012

Στο Ίλιον Παλλάς οι καπεταναίοι

 

Στη φωτογραφία : Γιάννενα, Δεκέμρης του 1944.Οι (πρωτο)καπεταναίοι του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης και   Στέφανος Σαράφης, μπροστά στο Ίλιον Παλλάς, μπαίνοντας στα Γιάννινα, επί κεφαλής αντάρτικου αποσπάσματος, ανύποπτοι -φυσικά- για ό,τι θά  'ρθει  αργότερα... 

Διαβαίνουν οι καπεταναίοι 

μπροστά απ' το Ίλιον Παλλάς 

καμαρωτοί και ρωμαλέοι 

"για την Ελλάδα, εμπρός ΕΛΑΣ!" 

Μα,  τ' άλογα που έλλογα   τα  'ναι 

κι όσφρησιν έχουν ακριβή 

κι ό,τι είναι  νά  'ρθει  το  νογάνε, 

την κρύα κοιτούν, με θλίψη, γη ! 

...Κι  ένα τους  -το λευκό-  φρουμάζει

                                   καθώς οσμίζεται  ψηλά

                             τον παγερό στο μαύρο αγιάζι 
                               αιώνα που  θα  'ρθεί  μετά...

...........................

Διαβαίνουν οι καπεταναίοι 

κι είναι Δεκέμβρης με χιονιά, 

μα βράζει  χάμω  η γης και καίει 

πόλεις και κάμπους και βουνά... 

                           

Άγγελος 

6 Σεπτέμβρη του 2012

Στη Μητρόπολη του 1900 απόξω,Πάσχα...

 

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1900.Τουρκοκρατία.Πάσχα έξω απ' τη Μητρόπολη. 

Μάτια καθαρά, βαθιά κι ολόισια.Πρόσωπα δυνατά,που σημαδεύουν το χώρο και το χρόνο. 

Άνθρωποι αληθινοί-ποτάμια που κυλάνε, θαρρείς, αιώνια εκεί που πρωτοδιάβηκαν.... 

Πάσχα..Χίλια εννιακόσια... 

Έξω απ' τη Μητρόπολη. 

Κάνα-δυό στην τσέπη  γρόσια... 

Φέσι κόκκινο, κερί,

μάτι ωσάν πουλιού στα βρόχια:

ίσιο, καθαρό, βαθύ! 

Τσούρμο, που το κάνει η φτώχεια,

μέγα ποταμό φαρδύ 

να κυλάει ίσαμε τώρα, 

τράβα να το αφουγκραστείς, 

βράδυ δώδεκα η ώρα 

θα τ' ακούσεις -μη βιαστείς- 

σα σφαχτάρι που βογκάει

σα  βοή μυριόστομη

σαν τον γκιώνη που πονάει,

έξω απ' τη Μητρόπολη... 

Άγγελος 

8 Σεπτέμβρη του 2012

Οχτώ με τον Τσιοκάνη . . .

 Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1980, η κεντρική πλατεία (Πλατεία Πύρρου), π.α (=προ αναπλάσεως) τότε που είχε και  συντριβάνι και λεύκες και  Τσιοκάνη . . .

Πλατεία Πύρρου,Γιάννινα, 
χίλια εννιακόσια ογδόντα, 
πριχού της αναπλάσεως  
τα φάει η ανακόντα. 

Διαβάτες έξι-εφτά περνούν 
σιμά στο συντριβάνι,   

οχτώ μαζί με τ' άγαλμα,  

 εννιά με τον Τσιοκάνη

κι οι λεύκες μελοθάνατες 
γνέφουν στο Μιτσικέλι :
"-Θέλει να το 'χει η τύχη σου
κι η μοίρα να σε θέλει!",   


 μα η  μοίρα αχό και σκέλεθρα
και μνήμες  τα  'χει  κάνει,   

πλατεία,λεύκες, άγαλμα,   

παγκάκια και Τσιοκάνη... 


Άγγελος 
 6 Σεπτέμβρη του 2012

Στην Όαση, οι φωτογράφοι

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1980.Τρεις απόμαχοι φωτογράφοι,
στην Όαση, πλάι στο πυξάρι... 

Απόμαχοι τρεις φωτογράφοι
στην Όαση, πλάι στο πυξάρι,
τον τέταρτο προσμένουν  νά  'ρθει 
φωτογραφία να τους πάρει, 

έτσι γλυκιά η μέρα  που  'ναι 
κι η Πλάση γιορτινά ντυμένη, 
αστραφτεροί κι αυτοί να βγούνε   
-φωτογραφία ζηλεμένη.   

Και κόντρα διπλοεξυριστήκαν 
κι εντύσαν' τα καλά σκουτιά τους  
και τις καλές τραγιάσκες που είχαν,
όμορφοι  νά  'βγουν -χαλασιά τους.

Βγάλαν' ακόμα και τα χτένια, 
μαλλί -παλιά- που εσμίγαν' μαύρο!
Μα ο τέταρτος , στα μαρμαρένια 
τ' αλώνια ,εψές, εβγήκε μπάρκο.

Κι ετούτοι ακόμα περιμένουν 
και κάνουν πρόβα πώς θα βγούνε 
και φτιάχνονται και πόζα παίρνουν, 
και καρτερούν....Και  καρτερούνε..... 


Άγγελος 
9 Σεπτέμβρη του 2012

ΣΙΔΗΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ "ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΝ" ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ

 

Στη φωτογραφία.Γιάννινα , 1965. 

ΣΙΔΗΡΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΙ 

ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΝ 

ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΥ 

"Το τέλειον. Σιδηροκατασκευαί

-το τέλειον ! - Πολυχρόνης Λεοντίου".

Πενήντα χρόνια η μούχλα συναπτά,

σαράκι στα τοιχάρια του κτιρίου 

έφαγε πράκι, πόρτες, σιδεριές

γωνιές, αφεντικό κι αρμούς της πέτρας,

μαύρη στον τοίχο οχιά θανατερή

κι ανίκητη στη μέση της παλαίστρας 

πενήντα χρόνια η μούχλα πάντα εκεί

λάμια που δεν απόκαμε να τρώει,

λιάνισε ως πάνω την παλιά σκεπή

διαγουμισμένο αφήκε το κατώι  

και μια βραδιά που εφύσαγε η τρελή

καβάλα στο θρασκιά και στ' άγριο χιόνι,

στου Παραδείσου εμπήκε τα στενά

ματάφαγε τον έρμο Πολυχρόνη

που μαγαζί στα νέφη είχε ως σιδεράς

του Γιαραμπή κι ως άγγελος Κυρίου

"Το τέλειον. Σιδηροκατασκευαί

ουράνιαι.Πολυχρόνης Λεοντίου."

Άγγελος 
26 Αλωνάρη του 2012

Μαύρο φεγγάρι το πανί . . .

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1950.Βαρκάρης στη μαύρη -με μαύρο πολυκαιρισμένο πανί- βάρκα του λάμνει στη λίμνη Παμβώτιδα...

 

Μαύρο μαντίλι το πανί,
μαύρο φεγγάρι η βάρκα,
μαύρο καντήλι το κουπί
για τα μεγάλα μπάρκα.
 
Άγιος και φίλος το νερό,
θεός και μάνα η πέτρα
και γρανιτένιο άλμπουρο
κάτω απ' τη Γης δυο μέτρα. 
..............................................................
Χάραμα αρμένισεν αργά
γιόμα στο μύθο λάμνει
νά  'βγει κουπιά με την κουπιά
στην Πούλια πυροφάνι. 

Μαύρο ποτάμι το πανί,
μαύρο λιθάρι η βάρκα,
και μαύρο μοναχό κουπί 
για τα μεγάλα μπάρκα. 


Άγγελος
7 Σεπτέμβρη του 2012

Στη χιονισμένη λίμνη ο περαματάρης

 

Στη φωτογραφία : Γιάννινα,1945.Χιονισμένη,λευκή Παμβώτιδα.Ο  περαματάρης με τη βάρκα του... 

Κονάκι του ο περαματάρης

χρόνους εξήντα είχε τη λίμνη,

ως που 'ρθε Ο Σκοτεινός Βαρκάρης,

του Γραίγου να τον κάνει μνήμη. 

Κι είχεν αντάρα, είχε και χιόνι

κι είχεν ο κόσμος σκοτεινιάσει

και ποιος να κάτσει στο τιμόνι

αντίπερα να τους περάσει... 

Κι εμπήκαν στου περαματάρη

τη βάρκα που 'ξερε τη λίμνη,

Ο Σκοτεινός για να τον πάρει

Βαρκάρης στου χαμού τη δίνη 

μπάρκο στερνό μα τόσο ολάσπρο

-σε γάλα η βάρκα ,εθάρρεις, πλέει-

που  θά  'χε  άμα γινόταν άστρο

να μολογάει και να λέει... 

Άγγελος 
28 Αλωνάρη του 2012

Κακό μεγάλο που είδε τούτη η λίμνη...

 ...68 χρόνια απ' τον εκτοπισμό των Εβραιογιαννιωτών συμπολιτών μας, απ' τους γερμανοφασίστες, στις 25 Μάρτη του 1944....οι φωτογραφίες, από Αυγουστιάτικο φύλλο του 2005 του  Ηπειρωτικού Αγώνα...

Αμάν, αμάν....

Κι απ' το βαρύ του "είκοσι δυό"

της  Σμύρνης το γιαγκίνι,

ακόμα μεγαλύτερο

κακό είδε τούτη η λίμνη : 

Είδε μανάδες και παιδιά

 στου χαλασμού το δρόμο,

με τον πατέρα χώρια τους

σαν  το  σκυλί  το  μόνο,

να ξέρει  τι είναι να τους βρεί

και τι κακό θα γίνει

και να χτυπιέται σαν πουλί

και να ραγίζει η λίμνη... 

Αμάν, αμάν...
Τα δάκρυα που τρέξανε
στης λίμνης τα πλατάνια,  

εφτά φορές θα γύριζαν    
του κόσμου τα μαντάνια .         
                                              

 Eφτά φορές θα γέμιζαν
της Χάιφας τα πηγάδια. ... 
Ψυχούλες που καήκατε
στου Άουσβιτς τα σκοτάδια...  

Άγγελος 

19 Αυγούστου του 2012 

...αρχίζοντας το πλάσιμο του μουσικοποιητικού 

αφιερώματος στη μνήμη των Εβραιογιαννιωτών συμπολιτών  μας που εκτοπίστηκαν απ' τα Γιάννενα στις 25 Μάρτη του 1944, 

 για να οδηγηθούν απ' τους Ναζήδες στα κρεματόρια του Άουσβιτς....1850 ψυχές φορτώθηκαν εκείνο το πρωί στα καμιόνια, 

 μπροστά στην πλατεία Μαβίλη στο Μώλο στα Γιάννενα, για το δρόμο δίχως επιστροφή...μονάχα 163 απ' αυτούς επέζησαν....γύρισαν κι ηύραν τις περιουσίες τους λεηλατημένες... 
κι έφυγαν γι' αλλού, δυο φορές πικραμένοι κι ορφανεμένοι. 

Στο Καπέσοβο, τα σπίτια...

Τα σπίτια στο Καπέσοβο,
ο Πλάστης  τα  'χει κάνει,
με  πέτρα του Άθω, και  πηλό
βαθιά  απ'  τον  Ιορδάνη.


Τα 'ναι κοντά στη μάνα-γης ,

τα 'ναι κοντά στο χώμα,

ιδρώνουνε τον Αύγουστο,

κρυώνουν το χειμώνα,

πίνουν το μύρο της βροχής
και  τ'  άρωμα της  γύρης,
μεθούν  οι  τοίχοι  κι  η  σκεπή,
μεθάει  κι  ο  νοικοκύρης

ρίχνει το ντέρτι το βαρύ, 
την πίκρα που τον τρώει,
απάνω απ' το θολό μυαλό,
 κάτω  στ'  ογρό  κατώι,

χώμα  να  σμίξει και νερό,
ν' ανθίσει, να βλαστήσει,
να γίνει γερο-πλάτανος
και μαύρο κυπαρίσσι,

με  τη  ζυγιά  του να  'ρχεται
ο  γκιώνης  να  λαλάει, 
τη μοίρα την ανθρώπινη
σα μάνα  ν'  αγαπάει.

..................................... 

Τα σπίτια στο Καπέσοβο,

τα δίπατα παλάτια,

να τα κοιτάς με ντροπαλά 
χαμηλωμένα μάτια.

30 Αλωνάρη του 2012

Παιδάκι σγουρομάλλικο, στη λίμνη περπατεί...

 Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1930.Παιδιά πάνω στην παγωμένη λίμνη... 

Επάγωσαν τα Γιάννινα.
Κρούσταλλο το νερό 

με γιασεμάκια γυάλινα
στον πετρωμένο αφρό.

Παιδάκι σγουρομάλλικο,
στη λίμνη περπατεί, 
μαχαίρι μαυρομάνικο
στα χέρια του κρατεί.

Τη μέρα κόβει το νερό,
τη νύχτα τα βουνά
και κάθε απομεσήμερο,
μήλα στην Παναγιά.

-Πάρε, κυρά μου Δέσποινα,
δώσε και στο Χριστό
κι απέ τα σπόρια σκόρπα τα,
στου Βίκου τον γκρεμό,

αλογατάκια να γινούν,
απάνω απ' τα βουνά,
να φέρουν τ' αδερφάκια μου,
που 'ναι στην ξενιτιά...
..............................................
Χιονιάς  βαρύς στα Γιάννενα, 
στον Καναδά Λαμπρή,  
στη Γερμανία Απόκριες
και στην Αμερική.

Παιδάκι σγουρομάλλικο,
στη λίμνη περπατεί, 
χορό χορεύει απτάλικο
και σιγοτραγουδεί :

- O που ξεχνά τον τόπο του,
πεθαίνει δυο φορές,
στο μάρκο, στο δολάριο,
στις λίρες τις χρυσές.

Στο Ιτς Καλέ η πανσέληνος

Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 2012. Ιτς Καλέ.Πανσέληνος.Φλουρί πάνω απ' τα Γιάννινα τ' ολόγιομο φεγγάρι... 


Mέσα  απ'  τ'  Αρχάγγελου  την  τσέπη
ψηλά  στα  νέφη  τα  γκρενά,
χρυσό φλουρί κυλάει  και  πέφτει
στα  γυάλινα τα Γιάννενα.

Φτωχός  αν  τό  'βρει,  θα  σωθεί.
Aνήμπορος,  θα  γιατρευτεί.
Tρελός,  θα  μικροπαντρευτεί
την άνοιξη  και  τη  βροχή.

Ψάχνουνε  χίλιοι  μες  στη  λίμνη,
στις  καλαμιές  και  στο  νερό,
και  πέντε-δέκα  μες  στη  μνήμη
και  στο  βυζαντινό  καιρό.

2 Αυγούστου του 2012 (πανσέληνος στο Ιτς Καλέ, μετά τη συναυλία)

Καλούτσιανη

 

Κλωστίτσα πήρε η Παναγιά
και βελονάκι με πανί
κι έφκιασε σταυροβελονιά
μια νύχτα την Καλούτσιανη.


Μικρό μια στάλα το πανί,
μικροί κι οι δρόμοι και στενοί.


Απάνω-απάνω το Τζαμί
κι ανάμεσα απ' τον Κουραμπά
κι απ' τη λιμνίσια την αχλή
κόμποι χρυσοί η φτωχολογιά.


Μικρό μια στάλα το πανί,
ξέφτια θεόρατα οι καημοί.