Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Στο φούρνο του Παππά, τα Γιαννιωτόπουλα


Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1972.Στο φούρνο του ..γλυκομάστορα Παππά απόξω...
Τα Γιαννιωτόπουλα, μαθητές, πριν ή μετά το σχολειό μάλλον, ξεγελούν την πείνα τους με μια μηλόπιτα.. Στα όρθια..Στο χέρι...  

Τιρελέν παντελόνια πολυκαιρισμένα, ζιβάγκο χωμένα μέσα απ' το παντελόν,σκαρπίνια παλιά... 

Όλα στα μέτρα της ..φτωχιάς πλην όμως δυνατής κι αληθινής εποχής του '70, 
μέσα απ' την οποία ξεπήδησαν γεροί και φωτεινοί άνθρωποι που πρόκοψαν, γιατί ποτέ δεν αφήκαν να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που τους έδενε με τον τόπο τους, την πέτρινη πατρίδα...
Η φωτογραφία(Γιάννης Αυγέρης αριστερά, Σπύρος Μάργαρης δεξιά), απ' το blog του Γιάννη Αυγέρη 

http://javger.blogspot.gr/p/blog-page_22.html


Στο φούρνο απόξω του Παππά, 

 -μάστορας δίχως ταίρι-
τρώνε τα Γιαννιωτόπουλα 

μηλόπιτα στο χέρι.  


Φτώχεια, τριμμένο τιρελέν,

σακκάκι και ζιβάγκο. 

Σαν τα σπουργίτια κάθονται 

'μπρός στου Παππά τον μπάγκο, 


θα στυλωθούν, θα φύγουνε

-ξεγέλασαν την πείνα- 

άλλος πανεπιστήμιο, 

άλλος για την Αθήνα,  


Σύνταγμα, Πλάκα θα γυρνούν 

τρανοί και προκομμένοι, 

θα βγαίνουν απ' τον ύπνο τους 

σπουργίτες πεινασμένοι 


στα Γιαννενάκια θα πετούν  

σα ζαγορίσιο αγέρι,

να φάν' στο φούρνο του Παππά 

μηλόπιτα στο χέρι....


Και θα  'ναι  φτώχεια στα χωριά 

πείνα τρανή στον κάμπο,

φτώχεια, τριμμένο τιρελέν,
σακκάκι και ζιβάγκο, 


κι αυτοί στου εβδομήντα δυό 

τ' άσπρόμαυρο το κάδρο, 

σα  ρόδα θα μοσχοβολούν, 

σαν το βουνίσιο νάρδο 


που ξέρει από κακό καιρό 

κι από βαρύ αγιάζι 

κι όσο φυσάει, τόσο ανθεί 

πιότερο κι ευωδιάζει.... 


Άγγελος  

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Στην Ανεξαρτησίας στα Γιάννενα, ο κωδωνοποιός

 Στην κλασσική  φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα : Γιάννινα, 1940.Οδός Ανεξαρτησίας.Κωδωνοποιός στο κωδωνοποιείο του...
Γεμάτη η βιτρίνα από εκατοντάδες κουδούνια, μικρά και μεγάλα,έτοιμα τα περισσότερα απ' αυτά,για τα τετράποδα της στάνης.
Πόσες κορφές, πόσα διάσελα και ραχούλες της Πίνδου θ' αντιλάλησαν απ' τον ήχο  τούτων των κουδουνιών που  σκάρωσε ο Γιαννιώτης κωδωνοποιός... 


 
Τόσα που σκάρωνε, σκυφτός 

στο κωδωνοποιείο, 

κουδούνια ο κωδωνοποιός, 

κάθε νυχτιά στις δύο


θα γιόμιζε το μαγαζί 

βελάσματα  κι αφάνες

κατσίκια και χλωρό κλαρί 

χιόνια, σκυλιά και  στάνες. 

............................... 

Όταν τον πήρε η μάνα-γη, 

 στην άκρη στο σταυρό του
σκύλοι εφτά ποιμενικοί 

 σκούζανε το χαμό του

κι ώσπου να λειώσει,κάθε αυγή

πάνω απ' τη μαύρη πλάκα, 

κάποιος τού φόραε αναριχτή

μια χιονισμένη κάπα... 


Άγγελος 

λεύτερη Πίνδος